ความแตกต่างระหว่างทองเหลือง ทองแดง และเหล็กในบล็อกขั้วต่อราง Din

ในการผลิตบล็อกเทอร์มินัลราง Din การเลือกวัสดุฮาร์ดแวร์จะส่งผลอย่างมากต่อประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ ในบรรดาวัสดุที่ใช้กันทั่วไป ทองเหลือง ทองแดง และเหล็ก ต่างก็มีลักษณะเฉพาะที่ส่งผลต่อการใช้งานของบล็อกเทอร์มินัลประเภทสกรูและประเภทสปริง

การนำไฟฟ้า

ทองแดงแดงซึ่งขึ้นชื่อในเรื่องการนำไฟฟ้าที่ยอดเยี่ยม ถือเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดเมื่อต้องลดความต้านทานไฟฟ้าให้เหลือน้อยที่สุด ในการใช้งานที่มีกระแสไฟฟ้าสูง ขั้วต่อแบบเกลียวที่ทำจากทองแดงแดงสามารถนำไฟฟ้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ ลดการสูญเสียพลังงานและการเกิดความร้อน ตัวอย่างเช่น ในระบบจ่ายไฟฟ้าที่มีการส่งกระแสไฟฟ้าขนาดใหญ่ ขั้วต่อแบบเกลียวทองแดงแดงช่วยให้มั่นใจได้ว่าการเชื่อมต่อไฟฟ้าจะเสถียรและเชื่อถือได้

ทองเหลืองโลหะผสมทองแดงและสังกะสี มีค่าการนำไฟฟ้าต่ำกว่าทองแดงแดง อย่างไรก็ตาม ทองแดงแดงยังคงมีค่าการนำไฟฟ้าที่เหมาะสมสำหรับการใช้งานไฟฟ้าทั่วไปหลายประเภท มักใช้ในขั้วต่อสำหรับเครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้านหรือวงจรควบคุมอุตสาหกรรมที่มีกระแสไฟฟ้าต่ำถึงปานกลาง

ในทางกลับกัน เหล็กมีสภาพนำไฟฟ้าต่ำ การใช้เหล็กในขั้วต่อเพื่อวัตถุประสงค์ในการเชื่อมต่อไฟฟ้าจะทำให้เกิดความต้านทานสูง เกิดความร้อนมากเกินไป และอาจเกิดความล้มเหลวในการเชื่อมต่อได้ ดังนั้นจึงไม่ค่อยได้ใช้ในการนำไฟฟ้าโดยตรงในขั้วต่อแบบมาตรฐาน

คุณสมบัติทางกล

เหล็กมีความแข็งแรงเชิงกลและความแข็งที่ยอดเยี่ยม ทำให้เหมาะสำหรับการใช้งานที่ขั้วต่อต้องทนต่อแรงกดเชิงกลอย่างมาก ตัวอย่างเช่น ในสภาพแวดล้อมอุตสาหกรรมที่รุนแรงบางแห่ง ขั้วต่อแบบสปริงเสริมเหล็กสามารถรักษาความสมบูรณ์ของโครงสร้างไว้ได้เมื่อต้องรับแรงสั่นสะเทือน แรงกระแทก หรือการยึดด้วยแรงบิดสูง

นอกจากนี้ ทองเหลืองยังมีคุณสมบัติทางกลที่ดี เช่น มีความแข็งแรงปานกลางและมีความยืดหยุ่นสูง สามารถขึ้นรูปเป็นรูปทรงต่างๆ ได้ง่ายในระหว่างกระบวนการผลิตขั้วต่อ ความยืดหยุ่นนี้ช่วยให้สามารถสร้างขั้วต่อแบบซับซ้อนได้ เช่น ขั้วต่อแบบสกรูที่มีกลไกการขันสกรูที่มีรูปร่างแม่นยำ

แม้ว่าทองแดงแดงจะมีคุณสมบัติทางไฟฟ้าที่ดี แต่ก็มีความอ่อนตัวเมื่อเทียบกับทองเหลืองและเหล็ก ในการใช้งานที่มีแรงกดทางกลสูง ขั้วต่อทองแดงแดงอาจเกิดการเสียรูปได้ง่าย อย่างไรก็ตาม ความอ่อนตัวนี้ยังถือเป็นข้อได้เปรียบในการปิดผนึกหน้าสัมผัสไฟฟ้าที่ดีหากออกแบบอย่างเหมาะสม

ความต้านทานการกัดกร่อน

ทองเหลืองมีความทนทานต่อการกัดกร่อนดีกว่าทองแดงแดงเนื่องจากมีสังกะสีเป็นส่วนประกอบ ในสภาพแวดล้อมที่มีความชื้นหรือกัดกร่อน บล็อกขั้วต่อที่ทำจากทองเหลืองสามารถต้านทานการเกิดออกซิเดชันและการกัดกร่อนได้นานกว่า ซึ่งทำให้ทองเหลืองเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าสำหรับบล็อกขั้วต่อที่ใช้ในอุปกรณ์ไฟฟ้ากลางแจ้งหรือในพื้นที่ที่มีความชื้นสูง

แม้ว่าทองแดงแดงจะสามารถสร้างชั้นออกไซด์ป้องกันได้เมื่อเวลาผ่านไป แต่ก็มีแนวโน้มที่จะเกิดการกัดกร่อนในสภาพแวดล้อมที่เป็นกรดหรือด่างได้ง่ายกว่า มักต้องมีการเคลือบหรือการบำบัดพิเศษเพื่อเพิ่มความทนทานต่อการกัดกร่อนเมื่อใช้งานในสภาวะที่รุนแรง

เหล็กไวต่อการกัดกร่อนสูง โดยเฉพาะเมื่อมีความชื้นและออกซิเจน หากขาดมาตรการป้องกันการกัดกร่อนที่เหมาะสม เช่น การชุบสังกะสีหรือการทาสี ขั้วต่อเหล็กจะเกิดสนิมและเสื่อมสภาพอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้การเชื่อมต่อไฟฟ้าไม่ดีและความแข็งแรงทางกลลดลง

โดยสรุปแล้ว เมื่อเลือกวัสดุสำหรับบล็อกเทอร์มินัลราง Din ทองแดงแดงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับความต้องการค่าการนำไฟฟ้าสูง ทองเหลืองให้ความสมดุลระหว่างคุณสมบัติทางไฟฟ้าและทางกล พร้อมด้วยความต้านทานการกัดกร่อนที่ดีสำหรับการใช้งานทั่วไป และส่วนใหญ่ใช้เหล็กเมื่อความแข็งแรงทางกลสูงเป็นข้อกังวลหลัก โดยมักจะเคลือบสารป้องกันการกัดกร่อนเพิ่มเติมด้วย